تاثیر سیلیمارین بر پارامترهای اسپرم قوچ فراهانی تیمار شده با سدیم آرسنیت

تجمع سدیم آرسنیت (به عنوان یک آلاینده زیست محیطی) در اندام های تولیدمثلی، می تواند از طریق القا استرس اکسیداتیو تاثیرات مخربی را بر روی روند اسپرماتوژنز و مورفولوژی اسپرم بگذارد. سیلیمارین ماده موثر دانه گیاه خارمریم (silibum marianum) به عنوان یک آنتی اکسیدانت قوی شناخته شده است. این مطالعه با این هدف انجام شد تا مشخص نماید که آیا سیلیمارین قادر است اثرات مخرب سدیم آرسنیت را بر پارامتر های اسپرم قوچ مهار نماید. اسپرم های گرفته شده از اپی دیدیم قوچ فراهانی، swim up و سپس به پنج گروه تقسیم شدند: 1- اسپرم های لحظه صفر، 2- اسپرم های لحظه 180 دقیقه (کنترل)، 3- اسپرم های تیمار شده با سدیم آرسنیت (10 میکرومولار) به مدت 180 دقیقه، 4- اسپرم های تیمار توام سیلیمارین (20 میکرومولار) + سدیم آرسنیت (10 میکرومولار) به مدت 180 دقیقه و 5- اسپرم های تیمار شده با سیلیمارین (20 میکرومولار) به مدت 180 دقیقه. سنجش mtt برای بررسی قابلیت حیات اسپرم و تست sperm chromatin dispersion) scd و رنگ آمیزی اکریدین اورنژ جهت بررسی تمامیت dna استفاده شد. جهت بررسی تمامیت غشا از تست (hos (hypoosmotic swelling و همچنین از رنگ آمیزی همزمان هوخست و پروپیدیوم آیوداید استفاده شد. در حالیکه جهت بررسی پتانسیل غشای میتوکندری، تمامیت آکروزوم و جنبه مورفولوژیکی آپوپتوزیس در هسته اسپرم به ترتیب از رنگ آمیزی رودامین 123، comassie brilliant blue و diff-quick استفاده گردید. همچنین سنجش قابلیت تحرک بر اساس دستورالعمل who انجام شد. تجزیه و تحلیل آماری داده ها توسط آنالیز واریانس یک طرفه همراه شده با تست توکی انجام و تفاوت میانگین ها در حد 0/05<p معنی دار در نظر گرفته شد. در این پژوهش درصد قابلیت حیات، قابلیت تحرک، تمامیت غشای سیتوپلاسمی، پتانسیل طبیعی غشای میتوکندری، تمامیت آکروزوم، تمامیت dna (با استفاده از تست scd) و قطر هسته در گروه تیمار شده با سدیم آرسنیت به مدت 180 دقیقه نسبت به گروه کنترل (غلظت صفر، لحظه زمانی 180دقیقه) به طور معنی داری کاهش یافت. کاربرد مشترک سیلیمارین با سدیم آرسنیت به مدت 180 دقیقه توانست این اثرات را نسبت به گروه تیمار شده با سدیم آرسنیت به طور معنی داری جبران کند. انکوباسیون اسپرم ها به مدت 180 دقیقه سبب کاهش معنی دار قابلیت تحرک، تمامیت غشا (با استفاده از تست hos) و تمامیت آکروزوم نسبت به لحظه صفر گردید. کاربرد سیلیمارین به تنهایی به مدت 180 دقیقه توانست قابلیت تحرک و تمامیت آکروزوم را نسبت به گروه کنترل (غلظت صفر، لحظه زمانی 180دقیقه) افزایش دهد. نتایج این پژوهش نشان داد که سیلیمارین به عنوان یک آنتی اکسیدانت قوی قادر است اثرات مخرب سدیم آرسنیت را بر پارامتر های اسپرم قوچ مهار نماید.